O gün, zalim kimse (pişmanlıktan) ellerini ısırıp şöyle der: Keşke o peygamberle birlikte bir yol tutsaydım! (Furkan: 25/27)
Yazık bana! Keşke falancayı (bâtıl yolcusunu) dost edinmeseydim! (Furkan: 25/28)
Çünkü zikir (Kur'an) bana gelmişken o, hakikaten beni ondan saptırdı. Şeytan insanı (uçuruma sürükleyip sonra) yüzüstü bırakıp rezil rüsvay eder. (Furkan: 25/29)