Adamın birisi, kuyumcuya gelerek:
- Altın tartacağım, bana terazini versene, dedi.

Kuyumcu dedi ki:

- Babacığım haydi git işine. Bende kalbur yoktur.

Adam:

- Alay etme benimle, senden kalbur istemedim ki , terazi istedim , dedi

Kuyumcu:

- İstiyorsun ama , dükkanımda süpürge filan yoktur , dedi.

Adam iyice kızmış olarak dedi ki:

- Yeter yahu!... Alay etmeyi bırak. Ben senden terazi istiyorum, sağırlık numaraları yapma. Ne işi yokuşa sürüp , olmadık şeyler söylüyorsun?..

Bunun üzerine kuyumcu dedi ki:

- Sağır filan değilim. Söylediklerini de aynen duyuyorum. Dediklerimi manasız sanma.  Sözünü duydum , lâkin ; sen kuvveti , kudreti kalmamış bir ihtiyarsın .Hiç şüphem yok ki , zayıflıktan ellerin titreyecek  ... Tartacağın altın da külçe filan değildir zaten ... Kırık dökük, belki de tozdur . Ellerin titreyecek tartarken , yerlere dökeceksin.  Sonra gelip : “ Bir süpürge ver de, toza, toprağa karışan altınlarımı süpüreyim , diyeceksin .“  Altını süpürüp, bir araya topladıktan sonra da :”Güzelim; kalbur isterim.” Diye tutturacaksın. Ben işin sonunu önceden gördüm . İyisi mi, haydi sen başka bir yere git!...

Mesnevi: 3.Cilt - Sayfa:132-133