Hani o eskiden sırdaş dediklerimiz,
Şimdi cımbız ile laf çeker oldu,
Menfeate kapı araladı en sevdiklerimiz,
Dostu arkadan vuranla doldu çevremiz.
Kimsenin laflarına takılıp kalma,
Doğru arkadaş edin her söze kanma,
Nice yalanlar ile yuvalar yıkıldı bak,
Herkesi kendin gibi iyi sanma.
Ey rüzgara yön veren yüce Rabbimiz,
Bir inşirah eyle şu aciz kuluna,
Yok Sen’den başka bizim sahibimiz,
Son nefese kadar doğru yoldan ayırma.