Gençlik, insan hayatının en güzel zamanıdır. Enerjimizin bol, hayallerimizin büyük olduğu bu dönem, doğru seçimler yapmamız için çok önemlidir. Bu seçimlerden biri de iyilik yapmayı bir alışkanlık haline getirmektir.
İyilik, bazen bir selamdır, bazen bir arkadaşımıza “Nasılsın?” demektir. Bazen yaşlı bir insanın poşetini taşımak, bazen de düşen bir arkadaşımıza el uzatmaktır. Küçük gibi görünen bu davranışlar, aslında kalpler arasında köprüler kurar.
İslam dini, iyiliğe çok önem verir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.), “İnsanların en hayırlısı, insanlara faydalı olandır” (Kudâî, Müsnedü’ş-şihâb, I, 365.) buyurmuştur. Bu söz bize şunu anlatır: Gerçek Müslüman, başkalarına yardım eden, güzel davranışlarıyla örnek olan kişidir. İyilik yapmak sadece bir görev değil, aynı zamanda kalbi güzelleştiren bir ibadettir.
Bir düşünelim: Eğer her genç günde sadece bir iyilik yapsa, dünya nasıl bir yer olurdu? Belki daha mutlu, daha huzurlu, daha umut dolu… Çünkü iyilik bulaşıcıdır; bir iyilik, başka bir iyiliği doğurur.
Genç yaşta yapılan iyilikler, insanın karakterini şekillendirir. Bu güzel alışkanlıklar zamanla birer yaşam biçimi haline gelir. Okulda, evde, sokakta iyilik peşinde koşan bir genç, sadece kendisini değil, çevresini de değiştirir.
Unutmayın, iyilik yapmak için zengin olmaya gerek yok. Bir tebessüm, bir güzel söz, bir samimi dua da iyiliktir. Yeter ki kalbimizde iyi niyet olsun.
Gençlik bir fırsattır, iyilik ise bu fırsatın en parlak meyvesidir. Gelin, bu dünyayı iyilikle büyütelim.
