İman ve Küfür Muvazeneleri - s.2244

Münacât¹

Dokuzuncu Şuaın Mukaddeme-i Haşriyesidir²

Şu kâinat semasının gurubu olmayan mânevî güneşi olan Kur'ân-ı Kerim; şu mevcudat kitab-ı kebirinin âyât-ı tekvîniyesini okutturmak, mahiyetini göstermek için şuaları hükmünde olan envarını neşrediyor. ...³

Aziz, sıddık kardeşlerimiz,

Mektubunuzdan, İslâm güneşinin bir ziyasını sezer gibi olduk. ...⁴

Çok aziz, çok mübarek, çok müşfik, çok sevgili Üstadımız Hazretleri,

Risale-i Nur'u, himmet ve dualarınızla, dikkat ve tefekkürle okudukça, bu muazzam eser külliyatının tılsım-ı kâinatın muammâsını keşf ve halleden bir keşşaf olduğunu, ...⁵

ÖNSÖZ

Büyük İkbâl'e ait olan Önsözde demiştim...⁶

İMAN VE KÜFÜR MUVAZENELERİ

HİDÂYET VE DALÂLET MUKAYESELERİ

Gayet mühim bir suale verilen çok ehemmiyetli bir cevabı burada yazmaya münasebet geldi. Çünkü kırk sene evvel Eski Said, o dersinde bir hiss-i kablelvuku ile Risale-i Nur'un harika derslerini ve tesiratını görmüş gibi bahsediyor. Onun için o sual-cevabı yazacağız. Şöyle ki: ...⁷

BİRİNCİ SÖZ⁸

İKİNCİ SÖZ⁹

ÜÇÜNCÜ SÖZ¹⁰

DÖRDÜNCÜ SÖZ¹¹

BEŞİNCİ SÖZ¹²

ALTINCI SÖZ¹³

YEDİNCİ SÖZ¹⁴

SEKİZİNCİ SÖZ¹⁵

İman ve Küfür Muvazeneleri - s.2245

Birkaç biçare gençlere verilen bir tenbih, bir ders, bir ihtardır¹⁸

Risale-i Nur mizanlarından On Üçüncü Sözün İkinci Makamının Haşiyesidir¹⁹

Esselâmu aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtühû

Aziz, sıddık kardeşlerim,

Hapis musibetine düşenlere ve onlara merhametkârâne, sadakatle, hariçten gelen erzaklarına nezaret ve yardım edenlere kuvvetli bir teselliyi Üç Noktada beyan edeceğim. ...²⁰

Esselâmu aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtühû ebeden dâima

Ey hapis arkadaşlarım ve din kardeşlerim,

Size hem dünya azabından, hem âhiret azabından kurtacak bir hakikati beyan etme, kalbime ihtar edildi. O da şudur...²¹

Esselâmu aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtühû

Aziz yeni kardeşler ve eski mahpuslar,

Benim kat'î kanaatim gelmiş ki, ...²²

Leyle-i Kadirde İhtar Edilen Bir Mesele-i Mühimme²³

HÂTİME²⁴

ON YEDİNCİ SÖZ²⁵

²⁷

İbrahim Aleyhisselâmdan sudur ile kâinatın zeval ve ölümünü ilân eden nây-ı Lâ ühıbbü'l-âfilîn beni ağlattırdı. ...²⁸

Bundan yirmi beş sene kadar evvel İstanbul Boğazındaki Yuşa Tepesinde, dünyanın terkine karar verdiğim bir zamanda, bir kısım mühim dostlarım beni dünyaya, eski vaziyetime döndürmek için yanıma geldiler. Dedim: "Yarına kadar beni bırakınız; istihare edeyim." Sabahleyin kalbime bu iki levha hutur etti. Şiire benzer, fakat şiir değiller. O mübarek hatıranın hatırı için ilişmedim. Geldiği gibi muhafaza edildi. Yirmi Üçüncü Sözün âhirine ilhak edilmiştir. Makam münasebetiyle buraya alındı.

Ehl-i gaflet dünyasının hakikatini tasvir eder

levhadır. ...²⁹

İkinci Levha

Ehl-i hidayet ve huzurun hakikat-i dünyalarına

işaret eder bir levhadır. ...³⁰

YİRMİ ÜÇÜNCÜ SÖZ³¹

[Yirmi Dördüncü Sözden]

BEŞİNCİ DAL³²

[Yirmi Beşinci Sözden]

İKİNCİ CİLVE³³

[Meyve Risalesinden]

Onuncu Meseleye bir hâtime olarak iki haşiye³⁴

İman ve Küfür Muvazeneleri - s.2246

[Yirmi Altıncı Sözden]

Eğer dese: Kader bizi böyle bağlamış, hürriyetimizi selb etmiştir...³⁵

[Tılsım-ı kâinatı keşfeden, Kur'ân-ı Hakîmin mühim bir tılsımını halleden Otuzuncu Söz'den]

[Otuz İkinci Sözden]

BİRİNCİ LEM'A³⁸

[On Yedinci Lem'adan]

YİRMİ DÖRDÜNCÜ LEM'A

Tesettür hakkındadır⁴⁰

[Birinci Mektup'tan]

[Dokuzuncu Mektuptan]

SALİSEN: Görüyorum ki...⁴²

[Yirmi Dokuzuncu Mektuptan]

Bir zaman Eskişehir hapishanesinin penceresinde oturmuştum. Karşısında bulunan Lise mektebinin büyük kızları onun avlusunda gülerek raks ederken, onları, o dünya cennetinde cehennem hûrileri hükmünde gördüm. Fakat, birden elli sene sonraki vaziyetleri bana göründü. Onların gülmeleri, elîm ağlamaları sûretini aldı. Ondan bu gelen hakikat inkişaf etti. Yani, elli sene sonraki hallerini mânevî ve hayalî bir sinema ile gördüm ki: O gülen altmış kızdan ellisi kabirde azap çekiyorlar, toprak olmuşlar. Ve on tanesi, yetmiş yaşında çirkinleşmiş, herkesin nazar-ı nefretini celbediyorlar. Ben de onlara ağladım.

Fitne-i âhirzamanın mahiyeti bana göründü ki, o fitnenin en dehşetlisi ve cazibedarı, kadınların yüzsüz yüzünden çıkıyor. İhtiyarı selbedip, pervane gibi sefahet ateşine atıyor. Ve bir dakika hayat-ı dünyeviyeyi, senelerle hayat-ı bâkiyeye tercih ettiriyor.

Ben birgün sokağa bakarken, o fitnenin tesirli bir nümûnesini hissettim. Gençlere çok acıdım. Dedim: "Bu biçareler kendilerini, bu mıknatıs gibi cezbedici fitnenin ateşinden kurtaramazlar" diye düşünürken; birden, o fitneyi ateşlendiren ve tâlim eden irtidatkâr bir şahs-ı mânevî önümde tecessüm etti. Ben de ona ve ondan ders alan mülhidlere dedim:

Ey Cehennem hûrileri ile zevklenmek yolunda dinini feda eden ve sefihâne dalâleti severek irtikâb eden ve hevesat-ı nefsiye lezzeti yolunda dinsizliği ve ilhadı kabul eden ve hayatı perestiş edip ölümden şiddetli korkan ve kabri hatırına getirmek istemeyen ve irtidada yüz tutan bedbaht! Kat'iyen bil ki: Dinsizlik cihetiyle senin bu koca dünyan; bu saatten evvel ve bu dakikadan sonra, bilumum senin bu kâinatın ve mâzi ve müstakbelin ve geçmiş nev'in ve cinsin ve gelecek mahlûklar ve nesiller ve gitmiş dünyalar ve milletler ve gelen insanlar ve tâifeler tamamen ölüdürler. İşte, insaniyet ve akıl cihetiyle alâkadar olduğun bütün o seyyar dünyalar ve seyyal kâinatlar, mütemadiyen senin dalâletin sûretiyle, senin başına dünya dolusu dehşetli ve hadsiz ölümlerin şiddetli elemlerini yağdırıyor. Senin şuurun varsa, kalbini yakıyor. Ruhun varsa, yandırıyor. Aklın sönmemiş ise, gamlar içinde boğuyor. Eğer bir saatçık sarhoşça sefahetin ve pis lezzetin bu nihayetsiz gamlara, hüzünlere, elemlere mukabil gelebilirse o sefahette kal. Yoksa aklını başına al! O mânevî Cehennemden kurtulmak ve imanın bu dünyada dahi temin ettiği bir mânevî Cennete girmek ve saadet-i hayatiyeyi tatmak için Kur'ân'ın dersini dinle. Cüz'i, fâni bir dakika lezzeti; küllî, bâki, dâimî, imanî* lezzetler ile mübadele et...