Bir baba düşünün, elinde yavrusu,
Kıyamaz parmağının yara almasına.
Parçalatmış bedenini İsrail soysuzu,
Ümmet yetişemedi mazlumun feryadına.
Yıkılmış şehir, moloz dolu sokaklar,
Bedenlerden kopulmuş kol ve bacaklar.
Çuvallara konulmuş, yok edilmiş umutlar,
Ölen ümmet ruhuna artık okunsun selalar.
Bir torba un, ak yerine al rengi,
Aç olan evladına yetiştirme derdi.
Soysuz İsrail hedef alıp vuruyor,
Yapılan soykırımı bütün dünya izliyor.
Korkma, her yol mutlak ölüme gider,
Yaşam bu, eninde sonunda biter.
Sen yeter ki zalime yumruğunu sık,
Rabbin vaadi haktır; er geç zulüm biter.
