Günümüzde genç nüfusun büyük çoğunluğu sosyal realiteye uygun olarak maalesef zamanının büyük bir kısmını sanal mecralarda vakit öldürmek için harcıyor. Evet, vakit öldürmek için harcıyor diyorum çünkü sanal dünyada vakit değerlendirme kavramı yerine vakit harcanır ve öldürülür gibi sanal mesajlar eşliğinde gençlerimizin ideal merkezlerini başka bir tarafa çekmeye çalışan bir güç olduğunu aslında hepimiz biliyoruz. Biliyoruz ama bu konuda neler yapıyoruz?
Evvela belli bir yaşın üzerinde yada belli bir statüye gelmiş insanların bir kısmı çocuğunu teknolojiden tamamen uzak tutmaya çalışırken belli bir kesim de tam tersi olarak çocuğum yaramazlık yapmasın yada sokakta boş boş gezmesin diye çocuğunun elinden telefon, tablet vs.. gibi eksik etmeyen bir kesim var. Baktığımız zaman her ikisinin de bir yöntem olduğunu söyleyebiliriz. Ama daha dikkatli düşündüğümüzde her ikisinin de uç seviyelerde bir yöntem olduğunu görüyoruz.
“Çözüm ne olmalı peki?”
Bilinen bir gerçek var ki bu çocuklar teknolojinin içerisinde yoğun olarak bulunan bir dünyaya gözlerini açıyorlar. Yani tamamen teknolojiden izole oldukları bir dünya düşünülemez. Ki şöyle bir deyiş vardır. Aslında hepimiz biliriz.
Birisi, İbn Haldun’a sordu:
“Çocuklarımızı nasıl terbiye edelim?”
İbn Haldun dedi ki:
“Çocuklarınızı terbiye etmeye çalışmayın. Zira zaten size benzeyeceklerdir… Kendinizi terbiye edin yeter…”
Misalinden yola çıkarak önce kendimizi bu zaman öldüren sosyal ağlarla mesafeli tutmamız lazım ki çocuklarımıza sözlerimiz işlesin. Eski dönemlerden beri hatta Hz. Peygamber Efendimizin (s.a.v.) asrı saadet zamanından beri günümüze kadar gelmiş bir sosyal eğitim metodu vardır. Cami ve mescit merkezli idealist Müslüman yetiştirme metodu da diyebiliriz. Biz biliyoruz ki bu metot sayesinde bir çok düşünür, İslam alimi, fenni ve sosyal ilimlerde çığır açan bilim adamlarımız yetişmiştir. Yani sadece dini ilimlerin değil, aksine ümmete, insanlığa fayda getirecek bütün ilimlerin okutulduğu bir merkezden yetişen alimlerimiz cami merkezli eğitim metodu içerisinde bu hâle gelmişlerdir. Üstelik dönemlerinin teknolojik gelişmelerine faydalı olup aynı zamanda bu gelişmelerden de faydalanmış üstatlardan bahsediyoruz. Günümüz dünyasında cami merkezli eğitim sistemi biraz değişik bir formatta karşımıza çıksa da yine de çok faydalı eğitimler verilmektedir. Dini eğitimlerin yanında sosyal, kültürel, teknolojik ve ahlâkî eğitimler verilmektedir. Üstelik Çok da faydalı olup geleceğe faydalı idealist bireyler yetiştirmede bir mihenk taşı görevini üstlenmektedirler. Unutmamak lazım ki dinini bilen, Rabbini bilen bir genç kişiliğin günümüz tuzaklarına düşmesi zorlaşır. Çünkü o genç ki dini ve ahlaki değerlerini bilir ve bu yönde bir hayat yaşamaya çalışırsa Rabbinden her daim bir yardım alacağının farkındadır.
Tabii bu noktada karşımıza bir şey çıkıyor. Müslüman olarak kendimizi günümüz dünyasına hazırlamak için çok yönlü bir eğitimin içerisinden geçmemiz lazımdır. Bu eğitim ise kurumsal olarak sadece okullarımız da yada sadece camilerimizde verilemiyor. Bizim üzerimize düşen ise kendimizi İslam şiarında bireysel olarak da yetiştirebilmek için elimizden gelen tüm çabayı sarf etmemiz gerekmektedir.
Hz. Peygamber (sav) buyurmuşlardır ki, “İlim Çin’de de olsa ona tâlip olun. Çünkü ilim her Müslümana farzdır.” (Beyhakî, Şuabu’l-İman-Beyrut, 1410, 2/253).
Bu şiardan hareketle anlıyoruz ki temel de camii ve mescit merkezli bir eğitim dahilinde İslami bilinç, Allah’a derinden saygı ve çalışmanın da hatta üretmenin de bir ibadet olduğu düşüncesini gençlerimizin fikirlerine yerleştirebilirsek çözümü sağlamış olmakla birlikte dikta ve yasaklayıcı düşüncelerinde aslında gereksiz olduklarının farkına varacağız.
Selametle kalınız…
