Kâğıt üzerinde kalmış silik bir beyanname!
Dil, din, ırk, yaş, cinsiyet gözetir bile isteye.
Hak, hukuk denilen yalan, zalimin ülkesinde,
Bir tek Ortadoğu’ya uğramaz, eşitlik seyahatte…
Adâlet tanımayan diyarlarda revaçta yırtık bildirgeler,
Barış ise tutsak, mahzenlerde!
İnsanlığın kurşuna dizildiği bir çağda,
Özgürlük yalanı şapka çıkartır İblis’e..
Kullanım tarihi mi geçti insan haklarının?
Koca koca bombalar reva görülür minik yüreklere!
Bahanesi nedir masum cana kıymanın?
Hesabı sorulmaz mı meşrulaşan katliamların!
Âdil dünya palavralarına alkış tutanların vicdanı satılık!
Kılıf giydirilmiş savaşlar, sorsan baştan aşağı haklılık!
Vicdan pencereleri kapalı, merhamet sürgün..
Çarpık zihniyetlerde mevta insanlık!
Cesetliğe soyunmuş insanlığın selâsı okunmalı,
Veto edilen ateşkesin kalemi, kimlerin kuklası?
Nedir bu, işlevsiz belgenin amacı?
Yüksek lisans yapar barbarlığın daniskası..
Yargıçların gözü âmâ, dili lâl!
İhlâl edilmiş yasalar kokuşmuş birer bal!
Zehirli sarmaşık batının emperyalizmi,
Kime ne, kimin uğrunda vebal!
Hangi kandan heykellerin eli attı, vahşete imzayı?
Kim için var, göreceli maddelerin sözüm ona evrensel yasası?
Görevi, küresel barışı korumak olan Güvenlik Konseyi nasıl bir uykuda?
Mehmet Âkif’in dediği gibi “Zulmü Alkışlayamam” verseler dünyayı.
