Ey ebabil kuşları taşlarınız nerede?
Ümmet sapkınlıkta gelmiş bak ne hale!
Asırlar önce kavimler ile aynı çizgide,
Sonumuz ne olacak erer miyiz rahmete?
Nereye baksak Allah’ın gazabı var,
Başını alıp gidiyor amansız hastalıklar,
Çaresiz kalıyor dünya biri bitip geliyor.
Bak işte ümmeti bunlar helak ediyor.
Ders almadan geçip gidiyor zaman,
Ne tebliğ kaldı nede kalpte bir iman,
Herkes düşmüş dünya zevki peşine,
Kendine gelir mi bedbaht olan onca insan?
