“Unutulmuş bir sünnetimi ihya edene yüz şehit sevabı verilir.” (Hadis-i Şerif / İbn-i Mace)
Unutulan sünnet ifadesi ne kadar hazin yüklü. Nasıl unutulur sünnet? Nasıl hayatımızdan çıkar? Bunu bilmek için Sünnet neydi ona bir bakalım.
SÜNNET
Sözlükte “izlenen yol, yöntem, örnek alınan uygulama, örf ve gelenek.”
Kelâm âlimleri sünneti “Hz. Peygamber ve ashabının itikad ve amelde takip ettiği yol”,
Hz. Peygamber’in söz, fiil ve onaylarının ortak adı, şer‘î delillerin ikincisi.
Bu kadar net ve açık ifade ile belirtilen sünnetler ibadet hayatımızda çok geniş icra alanı bulmuştur. Zaman içerisinde yavaş yavaş unutulma ihtimali zayıftır. Ancak inanç zayıflar, itikat şüphe ile zedelenirse sünnetten uzaklaşma gerçekleşir.
Tembellik ve nefse uyarak daha kolay daha kestirme yollar seçmek inancın gücü karşısında zayıf kalır. İnanç hareketlerimizin dümeninde sağlam olarak durduğu sürece şüphe taarruzlarını def edebilir.
Akılla yol bulmaya sevk edilen insan manevi yaralar alır ve geri dönülmesi zor bir girdaba yakalanır. Ehl-i bid’atin en temel silahı ve en etkili gücü şüphe tohumları ekmektir. Özenle o tohumların hayat bulup yeşermesi için azami çaba sarf ederler.
Hiçbir kitabî din, şüphe tohumları atılmasa değiştirilmez sağlam kalırdı. Dinin düzen ve iyiliğinden rahatsız olanlar önce dindarlara “acaba” derler. İnsan bir acaba ile avlanır. Sorgulamaya başladığında karanlık şüphe kuyularına yuvarlanır.
Gerisi çorap söküğü gibi gelir. İman teslimiyet ve tevekkül ikliminde huzura kavuşturur, şüphe ise güvenin yün kumaşı kemirdiği gibi delik deşik eder huzur ve itminanı.
Dünya çok hızlı ve çok değişken içinde sihirli cazibesi olan türlü hileleri var. Daima onunla ilgilen ve daima ona kendini ver istiyor. Nefse hoş gelen, anlık hazlarla bir an bile dinlenip demlenme fırsatı vermiyor. Pişman olmak, toparlanmak, yenilenmek için dahi nefes aldırmıyor. Daima bir yeni oyalanma sebebi ve sürekli biraz daha rahat derdinde oluyor insan.
Kandilin cam fanusu gibidir sünnetler orada ateşin güvenle yanmasını sağlar. Rüzgarı keser, nefesi düzenli aldırır. İbadetin farzına kıvam bulur ruh, hazır olur. Sünnetsiz hayat Başıboşluğun, getirdiği türlü karanlık yollara sürükler kulu. Yeni ve batıl her tür adet ve gelenek yerini doldurur sünnetin.
Akla hayale gelmeyen saçmalıklar dine sızmaya başlar. Gerçekte sünnet bilinci ve bilgisi olmayan aklına gelen ve sevdiği her fiili sünnet diye lanse ederek bid’ate yol açar.
SÜNNET, Efendimizin (s.a.v.) hayatı ve ibadetleri bize en güzel, en verimli, en kolay uygulamalı sunumudur. Ne eksik, ne fazla. Cebrail (a.s.) talimi ve gözetiminde. İnce ince, nakış nakış. Asla değiştirilemez şekilde kayıt altına alınıp sabitlenmiştir.
Elimizde çok sağlam hadis kitapları, dünyanın dört bir yanında nüsha nüsha fıkıh kitapları en ufak kaymaları engellemek için mevcuttur. Her gün bir sünneti hayatımıza kazandırıp sürekli ifa ettiğimizde bereketi ve faydaları ile iman ateşimizi harlı ve sağlam tutarız.
Unutmamamız gereken acabalara kapı açmamak için doğruyu çok iyi biliyor olmaktır.
Efendimiz; “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu şaşırmayacaksınız: Allah’ın Kitabı ve Peygamberinin sünneti.” (Muvatta, Kader 3) buyurmuştur.
Bu hafife alıp kulak ardı edilecek bir konu değildir. Ne zaman mühim bir konu ehemmiyetini yitirirse o kapıdan giren türlü tehlikeler çok büyük zararlara neden olurlar.
Bu konuda gözümüz açık, gönlümüz tetikte olmalıdır.
Rabbim İslam dinini ve Kur’an-ı Kerim’i muhafaza edeceğini vaad ediyor, ancak bizim ona hizmette kalmamız için bizi şeytan, nefs ve şeytani insanların zararlarından koruyacağını vaad etmiyor. Bu bizim dikkat ve gayretimizle olacaktır.
Ahir zaman sınavlarımızın en zoru da budur, Rabbimin son dinine hizmet ve sadakatimiz.
Rabbim gaflet ve şüpheden muhafaza eylesin hepimizi…
